Çoktandır Yeşilyurt ilçesinde kurulan müzeleri gezmek istiyordum.
Dün ailece Yeşilyurt ilçesinde aslında bir kültür hattı oluşturan Yeşilyurt Belediyesi’nin kurduğu müzeleri, konakları, sosyal tesisleri gezdik.
Size baştan söyleyeyim, topu topu 5 km’lik alana Yeşilyurt Belediyesi bir kültür hattı oluşturmuş.
Yeşilyurt gibi diğer ilçelere nazaran tarihi dokusunu korumuş bir ilçeye aslında çok yakışmış bu müzeler.
Merak edenler için söylüyorum, Gedik Kültür Merkezi’nden başlayıp Çırmıktı Konakları diye bilinen sokakta turunuzu sonlandıracaksınız.
Size bir tur rehberi gibi anlatmak istiyorum
Gedik Kültür Merkezi’nde sosyal tesislerde Çırmıktı manzaralı sabah doğal bir kahvaltıyla güne başlayacaksınız.
Aslında Gedik tepesindeki Gedik Kültür Merkezi bir kompleks haline dönüşmüş.
Gedik tepesi; Çocuk parkından, Cezaevi Müzesi’ne, Çoban Müzesi’nden Cezaevi El Sanatları Müzesi’ne, enfes manzarasından kütüphaneye varıncaya kadar bir kültür kompleksi haline dönüşmüş.
2004 yılına kadar Yeşilyurt Cezaevi olarak bilinen ve sonrasında Hacı Uğur Polat döneminde Cezaevi Müzesi’ne çevrilen yer, gerçeği andıran balmumu heykelleri, mahkumların koğuşları, ceza aldıkları hücreleri ve avlusuyla güzel bir ambiyans oluşturmuş.
Daha sonra Mehmet Çınar döneminde de yeni eklentiler yapılmış.
Aynı yerleşkenin içerisine Mahkûm El Sanatları Müzesi eklenmiş.
Türkiye’deki birçok cezaevinden mahkumların yaptıkları eserler sergileniyor.
Yine aynı yerleşkenin içerisine bir halk kütüphanesi inşa etmişler.
Cezaevi Müzesi’nin hemen yanına Çoban Müzesi çadırı kurmuşlar.
Mutlaka görmeniz lazım.
Şunu da belirteyim ki, sosyal tesisin çayı çok kötü. Geçen Sema Parkındaki çayın da kötü olduğunu yazmıştım.
Bu kadar güzel yerleşkelerin olduğu bir alanın çayına dikkat etmeleri lazım.
Devam edelim…
Gedik’den ayrılınca hemen 2 km. sonra Yeşilyurt Belediyesi’nin eski hizmet binasını restore edip Tekstil Müzesi’ne çevrildiğini girişte fark ediyorsun.
Bir zamanlar tekstille anılan Yeşilyurt ilçemize bu müze çok anlamlı olmuş.
Gün boyunca çok müze gezdik ama burası bana göre tam anlamıyla Yeşilyurt’a çok yakışmış.
Tekstil Müzesi’nin içerisinde butik bir mağaza var mesela.
El sanatları diyebileceğimiz ürünlerin satışı da yapılıyor.
5-10 liraya alabileceğiniz bileklikler, kolyeler, tekstil ürünlerinin satışı da yapılıyor.
AVM’de bir kahveye 20 lira vereceğinize, 10 liraya el yapımı iki kolye çocuklarınıza alın, derim.
Hem müze kültürünü çocuklarınıza aşılarsınız hem de el sanatlarının önemini göstererek anlatmış olursunuz.
İki katlı olan bu Tekstil Müzesi, tekstil adına ne varsa oda oda anlatılıyor.
Şu fotoğrafa bakın lütfen.
Bir zamanlar Malatya’da Sümerbank vardı!
Ne kadar güzel bir afiş değil mi?
Bu arada Tekstil Müzesi’nde görevli resim öğretmeni Mehmet Duman ile gidince tanışın.
Çocukların anlayacağı bir dille kumaşa baskının nasıl yapıldığını duyunca seviniyorsun, belediyelerde kendi alanında liyakat sahibi insanların oluşundan.
Buradan çıkınca Çırmıktı’nın meşhur saat kulesinden sola doğru giden caddeye girince hem o doğal yapının halen korunduğunu görüyorsun hem de Yeşilyurt Belediyesi’nin burayı tercih etmesini anlıyorsun.
Gerçekten tebrik ediyorum.
Önce Kahve Konağı’nda kahvenin geçmişten bugüne nasıl yapıldığını, hangi aletlerin kullanıldığını görüyorsun. Hemen çıkışta Yeşilyurt Belediyesi'nin ürettiği kayısı çekirdeği kahvesini içiyorsun.
(Fotoğraftaki bal mumu heykeli değil Mehmet Ağa’nın torunu Mahir. Peşin satmışlar gibi oturmamın sebebi bu yüzden:) )
Bu arada kayısı çekirdeği kahvesinin gerçek manada bir kayısı başkentinde iyi anlatılmadığını düşünüyorum.
Bırakın Türkiye’yi önce Malatyalılar tatmalı…
Farklı girişimler öncelikle Malatya’da yapılmalı.
İşletmelerle anlaşmalar mutlaka yapılmalıdır.
Bu işin ticari boyutu ile birlikte kayısı çekirdeği kahvesi bir markalaşma sürecine mutlaka girmelidir.
Yeşilyurt Belediyesi’nden çıkıp tüm Malatya’ya mal olmalıdır ve sonra Türkiye’ye tanıtılmalıdır.
Duyar gibiyim, kayısı çekirdeği kahvesi de mi var, diyenleri…
Kahve Konağı’nın hemen yanında Gastronomi Konağı var.
Yine müze niteliğindeki bu Konak, yemek kültürümüzü canlandırmış.
Fotoğraflı tariflerle yemek kültürümüzü iyi anlatan bir müze olmuş.
Yine aynı sokakta Kent Belleği Müzesi ile kültür yolculuğun sona eriyor.
Kent Belleği Müzesi de isminden anlaşılacağı üzere Malatyalı şehitlerimizin ismi yaşatılıyor. Malatya’da daha önce görev yapmış valilerimiz, vekillerimiz ve belediye başkanlarımız gibi arşivlik bir kent belleği oluşturulmuş.
***
***
Yaklaşık 5 kilometre içerisine sığan 8 yerden bahsettim.
Sadece görmek isteyenler için 2 saat yeterli.
Biraz meraklılar için en az 3 saatinizi ayırmanız gerekir.
Bence Yeşilyurt Belediyesi bir an önce bu kültür hattını haritalandırmalıdır.
Bu kültür hattını önce Malatya’ya iyi anlatmalıdır.
Sonra buraya tur şirketleri ile anlaşıp geziler düzenlemelidir.
2 saatte 8 müze gezilen başka bir il var mıdır acaba?
5 kilometre içerisine sığan 7 müze başka şehirde var mıdır?
Bilmiyorum ama burada bilinçli veya bilinçsiz bir kültür hattı oluşmuş.
Yeşilyurt Belediyesi burayı çok iyi anlatmalıdır.
Hatta İl Milli Eğitim Müdürlüğü ile anlaşıp çocuklara bu kültür hattının gezi programı dahi yapılabilir.
Tamam, pandemi var.
Ama en azından kataloglar, haritalar ve bir görsele sığacak akıllı haritalanma sürecine gidilmelidir.
Çocuklarınızı AVM’lere götüreceğinize bu tür yerlere götürün diye detaylı yazdım.
Ne giderken kendimi tanıttım ne de kimseye haber verdim.
Ne yediğimiz yemeğin parasını birilerine ödettim ne de içtiğimiz çayın!
Gittim, gördüm ve çok beğendim.
Pandemi olabilir ama bu kültür hattının anlatımında eksiklik var.
Bunu bilesiniz…
