Oscar uzun bir aradan sonra hedeflediği makama ulaşmıştı.
Makam koltuğunda oturduğu ilk saatlerde verdiği mücadeleyi düşündü.
5 yıl önce vasıfsız bir elamanken verdiği mücadeleyi 15 saniyelik fragmanı aklından geçirdi.
“Vay bee” dedi.
Odacıyı çağırıp açık bir çay istedi.
Çayını yudumlarken makam odasının itibarına uygun olmadığını fark etti. İlk günden değiştirmeyelim makam takımını, birkaç gün bekleyelim dedi kendi kendine.
5 yıl önce sabah saatlerinde partinin çaycısıyla yaptığı o muhabbeti düşündü.
Borca aldığı takım elbisesi ile dalga geçen partinin çaycısına “Bir gün ben…” ile başlayan cümlesini hatırladı.
5 yıl önce “adam olmanın” partinin içinden geçtiğini anlayan Oscar, Şenno’nun Yeri’nden açık hesap takım elbise almasıyla hikâyesi başladı.
Sabah erkenden partiye vardığında çaycı etrafı temizliyordu.
İlk defa gördüğü bu garip adamı görünce iş istemeye geldiğini düşündü.
“Başkan 10’dan sonra gelecek” deyince “Ben iş istemeye gelmedim” dedi.
Aylar sonra çaycı partide en iyi dostu olmuştu.
Partinin tüm programlarına katılıyordu Oscar.
Başkanın ve vekillerin yakın arkadaşlarıyla “yakın” olmaya çalışıyordu.
Çaycıdan “kimin eli kimin cebinde” olduğunu öğreniyordu.
Çaycının içeriden verdiği bilgilerle ilişkilerini ilerletiyordu. Her sabah saat 8’de gelip gece 1’de eve gidiyordu.
Bir yıl içinde bir dernek kurup biraz “itibar” görmeye başlayınca “ticarete” girmenin zamanı geldiğini anlamıştı.
Partide herkes artık Oscar’ı tanıyordu.
Önce yedek yönetime sonra asil olmuştu.
İşleri iyi gidiyordu. Hiç tahmin etmediği kurumlardan iş alıyordu.
Parayı kısmi olarak halletmişti.
Bol bol partiye para akıtıyordu. Parti sayesinde işleri iyi gittiği için tavuğu esirgemiyordu.
Kimseye rakip olmayacağını her seferinde anlatırken “davaya” hizmet ettiğini vurguluyordu.
Kimse de Oscar’ın kendisine rakip olacağını düşünmüyordu.
Herkesle iyi geçinmek zorundaydı. Herkese “çok yaşa” deyip hedeflediği kurumun müdürlüğüne atanmak istiyordu.
Hedefine varmak için yapamayacağı şey yoktu.
5 yıl boyunca insanlığından çıkmıştı ama bunun farkında dahi değildi.
Hedeflediği makama oturduğu o ilk saatlerde açık çayını içerken çaycıyı çağırdı.
5 yıl önce vasıfsız biriyken çaycıdan aldığı bilgileri düşünmüştü.
Yine çaycıdan bilgileri almak istiyordu.
Kurumda “kimin eli kimin cebinde” bilgisini öğrenmenin en kolay yolunun herkesle iyi olan çaycıdan öğrenebileceğini biliyordu.
İlk ay çaycıdan her şeyi öğrendi.
Önce çaycıdan aldığı bilgilerle ne kadar “liyakatli yetkili” varsa görevini değiştirdi.
Sonra kendisine rakip olacakları eledi.
Daha sonra kurumu bilerek ve isteyerek “çiftliğe” çevirdi.
Bu çiftlikte yasabilmek ve o makamda kalabilmenin en basit kuralını da öğrenmişti 5 yıl içinde.
Yaptığı her şeyi ama her şeyi partiye danışıyordu.
Partinin sadık ve yalaka müdürü sıfatını dahi çok sevmişti.
Kurumun çiftliğe dönmesinden ziyade partiye sadık olmasını önemsendiğini iyi bilen Oscar, Hudanye şehrinde mutlu mesut yaşıyor.
Evli ve 3 çocuk babası Oscar, Hudanye şehrinde parmakla gösteriliyor.
The End
