Çocuklara ve gençlere ilişkin yeme bozukluklarının çoğu aileler tarafından bilinmektedir. Çocukların az yemeleri, çok yemeleri, yediklerini çıkartmaları yeme bozuklukları içinde sınıflanır. Bahsedeceğimiz yeme bozukluğu ise özellikle çocukluk döneminde görülmekle birlikte, yetişkinliktede görülebilen farklı yeme bozukluğu PİKA!
PİKA tipik olarak besin kabul edilmeyen, besleyici değeri olmayan nesnelerin yenilmesidir. Bunlar; tebeşir,kağıt, boya, alçı,kil, toprak, sigara izmariti, buz, tutkal, sabun, çiğ patates…gibi
2 yaş öncesi çocuklar buldukları bazı nesneleri ağızlarına götürürler ve bazen de yutabilirler. Bu gelişim döneminin bir özelliğidir. Dolayısıyla 2 yaş altında besin değeri olmayan maddeleri yedikleri için çocuklara PİKA tanısı konulmaz.
PİKA SENDROMU EN ÇOK KİMLERDE GÖRLÜYOR?
· Gelişimsel geriliği olan çocuklarda
· Beslenme bozukluğu olan
· Maddi açıdan zorluk yaşayan aile çocuklarında
· Entelektüel ve gelişim bozuklukları
· Beyin hasarı olan çocuklarda
· Epilepsi
· Demir eksikliği
· Bakır eksikliği
· Çinko eksikliği
· B 6 vitamin eksikliği hastalarına da PİKA eşlik edebilir
ANNE BABALAR NE YAPMALI?
Psikolojik nedenlere bağlı gelişen pika sendromu için mutlaka bir psikologdan destek alınmalıdır.PİKA tedavisinde terapiye yer verilmelidir.Psikolojik olarak uygulanan bu terapi sonucunda başarılı bir sonuç elde etmek oldukça kolaydır.Özellikle de oyun terapisi çocuklarda hastalığı yenme konusunda oldukça başarılıdır.
PİKA TEDAVİSİ!
PİKA tedavisine başlamadan önce mutlaka bütün kan değerlendirmeleri ve diğer bedensel değerlendirmeleri yapılmalıdır. Eğer demir eksikliği anemisi varsa demir eksikliği anemisi tedavi edilmelidir.
PİKA sendromu olan çocuğun takibi altta yatan nedene göre değişiyor. Öncelikle çocuğun tam bir sistematik muayenesi için doktora götürülmesi gerekiyor.
Bu hastalığın psikolojik boyutunun da olması kuvvetle ihtimaldir ki bu durumlarda çocuğun bir de bir psikolog veya pedagog tarafından takip edilmesi gerekebilmektedir. Eğer davranışlar yetersiz beslenmeden kaynaklanmazsa veya beslenme tedavisinden sonra sona ermezse, çeşitli davranışsal müdahaleler yapılabilir.
