Malatya Haber’in dört gün önce Yeşilyurt Belediye Başkanı Mehmet Çınar’ın Paris’te UNESCO binasında aldığı ödülün bir reklam anlaşması olduğunu yazınca ve Yeşilyurt Belediyesi tarafından bir yalanlama gelmeyince olaya balıklama olmasa da dalmak istedim.
İki görüşü de dinledim.
Malatya Haber kısaca…
Kardeşim aldığınız ödülü UNESCO vermiyor. Ankara’da faaliyet gösteren bir reklam ajansı düzenliyor.
Bu bir PR faaliyetidir, diyor.
Karşı taraf ise…
Biz bu ödülü UNESCO verdi demedik. Kent Araştırma Enstitüsü verdi, dedik. Ödül UNESCO binasında verildi, diyor konuştuklarım.
Ama Başkan Çınar’ın ödül ile ilgili şu konuşması biraz daha aydınlatıyor gibi.
Şöyle demiş:
“… Burada dünyanın kültürel, eğitim ve bilimsel çalışmalarının yapıldığı ve ödüllendirildiği UNESCO’da bu ödülü almanın ayrıca mutluluğunu yaşadık.”
Kısacası ödülden önce açıklanan ifadelerde Kent Araştırmalar Enstitüsü geçiyor ama Malatyalılar bu ödülü sanki UNESCO veriyor zannetti. Ödülden önce de Başkan Çınar açık açık “UNESCO’da bu ödülü almanın mutluluğunu yaşıyoruz” demesi Malatya Haber’in dediği gibi bir “algı” oluşturdu.
Ben açıkçası belediyelerin aldığı her ödüle kuşkuyla bakanlardanım.
Bu son olay patlak verince de “ne gereği var” dedim!
Genel hatlarıyla diğer belediyelerden daha” çalışkan” gözüken ve seçimden önce “projelerini açıklayan” tek belediye olmasına rağmen bu tür bir PR anlaşması garip geldi bana.
Mesela ben merak ediyorum...
Bu ödülün Yeşilyurt Belediyesi’ne faturası kaça mal oldu?
Kent Araştırmalar Enstitüsü mü size ulaştı yoksa siz mi bir talep de bulundunuz?
Aslında burada gözden kaçan ve önemli gördüğüm bir detay var.
Ödülün ismi “Uluslararası Kentsel ve Mimari Dokunun Korunması Ödülü” diye geçiyor.
Yeşilyurt, Malatya merkezin batı yakasında yer alan bir merkez ilçe statüsünde yaklaşık 300 bin nüfuslu bir yer değil mi?
Başkan Çınar’ın “başkan yardımcılığı” dönemi de dâhil biz Yeşilyurt bölgesinde “Mimari dokunun korunduğunu” gördük mü?
Paris’te yaşamadığımıza göre kırk tane de ödül verilse biz burada yaşıyoruz.
Neyin ne olduğunu görerek yaşıyoruz!
Bırakın “mimari dokunun korunmasını” mimari dokunun korunmaması anlamında en büyük suç bana göre Yeşilyurt Belediyesi’nindir!
Mesela Kuyuönü bölgesinde mimari doku korundu mu?
Tecde’de mimari dokunun m’si konuşulabilir mi?
Tecde dağlarına yapılan villaları görünce ortada bir “doku” kaldı diyebilir miyiz?
“Mimari doku” demek biraz da doğaya saygıdan geçer!
Tarım arazilerinin siteleştiği, toprağın betona gömüldüğü bir ortamda bari aldığınız ödülün ismini değiştirseydiniz!
Önemli olan “paralı” da olsa aldığınız ödül değil, milletten aldığınız övgü önemlidir!
Bu zor günlerde parayla ta Paris’e gidip ödül almışsanız çok yazık!
İşte ben de soruyorum;
Bu ödülün maliyeti kaç lira?
600 lira altında doğalgaz faturası gelmeyen ev var mı?
100 liranın altında elektrik faturası yansıyan ev var mı?
Bir kilo çay olmuş 40 lira…
Esnaf vergi borçlarını ödeyemez hale gelmiş!
Bütün belediyeler borç batağında…
Böyle bir durumda bir reklam ajansına size Paris’te ödül vermek için para akıtmışsanız yazıklar olsun size!
Milletin haletiruhiyesini bilmeyen bir belediye yanlış yoldadır!
Bu “yanlışlık” pat diye karşınıza çıkar ve o zaman “yanlış yapmışız” dersiniz.
İş işten geçtikten sonra…
Malatya’da maalesef iş işten geçtikten sonra bazı durumlar kavranıyor!
Mehmet Çınar konumunu Paris yerine millete çevirmeli.
Yeşilyurt’u biz Paris’te verilen “dandik” bir ödülle değerlendirmeyeceğiz.
En azından bunun farkına varmalılar!
Mahir Temur'u Twitter'da takip et!
Kayısı Haber
