Tarif edilemez bir duygusallık var üzerimde.
Ülkemin düştüğü bu hali kabullenemiyorum!
Kabullenmek istemiyorum.
40’a bölünmüş Suriye’de sözde rejim güçlerinin uçakları Mehmetçiklerimizin üzerine bomba yağdırıyor.
Rejim güçleriymiş!
Son yıllarda görmediğim bir düzeyde Esad’ın bu kadar bir NATO ülkesine bu kadar aleni bir şekilde saldırdığını görmedim!
Bu ahlaksız Esad, IŞİD’e dahi bu kadar rahat saldırmamıştı!
Terör örgütleri ülkesinde kol gezerken seyreden rejim güçleri askerlerimize bomba yağdırıyor!
Biz de halen Esad’a “Eset” deyince rahatlayacağımızı zannediyoruz!
O yüzden içim acıyor arkadaş!
Kabullenmek istemiyorum!
Türkiye Cumhuriyeti bedeller ödeyerek kuruldu.
Anadolu’nun her tarafında şehitlerimizin kanları var.
Kendi ülkesini dahi koruyamayan bir milletin ahlaksız lideri Esad’ın bu son hali zoruma gidiyor arkadaş!
İçim acıyor!
Kabullenemiyorum!
Sadece dua edebiliyorum.
Akşamdan beri bela okuyorum.
Dün akşamdan beri Esad’a, Rusya’ya hakaretler savuruyorum.
Ama acım bir türlü geçmiyor.
Allah’ım Esad’ı ve savunanlarını yok et, diyorum.
Çocuklarımın yanında dahi bu ahlaksız Esad’a sesli küfrediyorum.
Ama içimin acısı geçmiyor arkadaş, geçmiyor.
