Psikolojide “bulaşıcılık” çok düz bir mantıkla anlatılır.
Kısacası mutlu insanların yanında mutlu olursun, mutsuz insanların yanında mutsuz olursun.
Biri karşında gülerse gülmesen dahi tebessüm edersin.
Biri karşında ağlarsa ise ağlamasan dahi suratın düşer, üzgün hissedersin.
Maalesef Malatya’da kurumlarımız da birbirini bulaştırıyor!
Aynı koronavirüs gibi hepsi bir taşıyıcı gibi…
Cumhurbaşkanı Hükümet Sistemi ile beraber işlevsiz görünen milletvekilliği ile beraber Malatya’da ne vekiller ne de belediyeler bu kadar kötü anlamda birbirine benzememişti.
Vasatlığın da altında garip bir dönem geçiriyoruz.
Şeffaflığın yok olduğu ve dedikoduların gerçek olduğu ama her türlü gerçeği arayanların “suçlu” olduğu bir dönem yaşıyoruz.
Bu suçlular içerisinde maalesef “yazabilen” gazeteciler de var!
Olgular yerine algıların önemsendiği bir Malatya’da makam odalarının bu süreçte ne kadar vasat olduğunu bilmemize rağmen üç maymunu her seferinde oynamamızı istiyorlar.
Her seferinde gördüğümüz halde görmememizi, duyduğumuz halde duymamamızı ve söylendiği halde söylemememizi istiyorlar.
Kısacası Malatya bu yaşadığımız tarihte bu kadar vasat yönetilmemiştir.
Seçilmişi, atanmışı fark etmiyor.
Tüm makam odaları birbirine benziyor.
Birbirinden etkileniyor.
Vasatlık makam odalarına bulaşmış ve şu anda aşısı için mücadele eden toplum yok maalesef!
BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ
Malatya’da bence çoğu belediye Büyükşehir Belediyesi’nden etkileniyor.
Kaç yıldır ne kadar kötü yönetildiğini yazıp duruyoruz.
Sürekli birileri değişiyor ama o birileri geçmişte yapılan hataları görmeyip aynısını “övünerek” yapmaya kalkışıyor.
Yapılan icraatlar yerine “birilerinin” ne yapmadığını ve ne yaptığını konuşuyoruz iki yıldır.
Türk Silahlı Kuvvetleri Genel Kurmay Başkanımız kim diye soru soralım mesela Malatyalılara…
Bırakın kaç seçmenin bilmesini seçilenler dahi bilmiyordur ama ne hikmetse Büyükşehir Belediyesi’nde daire başkanlarını dahi isim isim artık biliyoruz!
Kim kimin adamı, kimin aslında görevi nedir, daha önce o koltukta kim vardı, önceki başkan şucu’ydu tarzı iki yıl geçirdik.
İki yıl olgular yerine algılar Büyükşehir Belediyesi’ni yönetti!
Koskoca iki yıl didiştik durduk!
Görünen o ki daha çok didişip duracağız!
Son yaşanan olay mesela…
Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı bir şirkette çalışanın bina içindeki intihar olayını biliyorsunuz.
Olay tatlıya bağlanmış ama o süreçte bu kadar “didişme” olabilir mi?
İşçinin biri psikolojik nedenlerden dolayı intihar ediyor ama o intihar eden işçinin görüntülerini çeken yaklaşık 7 çalışanın soruşturmaya tabii tutulduğu ve hatta iş akdinin fesine kadar bir sürece tabi tutulduğu iddia ediliyor.
Yine üzüm yemek yerine bağcığı her seferinde döven bir yaklaşım.
Ne diyeyim ki…
YEŞİLYURT VE BATTALGAZİ BELEDİYELERİ
Bi kere Yeşilyurt Belediyesi’nde Mehmet Çınar dönemini genel hatlarıyla beğenenlerdenim.
Fakat yukarıda dediğim gibi “bulaş zinciri” ara ara Yeşilyurt Belediyesi’ne de ulaşıyor!
Geçen hafta Başkan Yardımcısı Kadircan Esen istifa etti.
Yeşilyurt Belediyesi’nin iki numarası sosyal medyadan istifa ettiğini duyurmak zorunda kalması aslında başlı başına bir sorun olduğunu gösteriyor.
En son hangi başkan yardımcısı sosyal medyadan istifa ettiğini duyurdu.
Başkan Çınar bence ekibi ile ilgili daha samimi olmalı.
Yaklaşık üç yıldır çalıştığı ve başarılı olduğu bilinen ve görünen bir ismin sosyal medyadan istifa etmesini çek etmesi lazım.
Bundan 6 veya 7 ay önce de bazı görev değişiklikleri olmuştu.
Bu olay hayra alamet değil.
Ve gün geçtikçe Çınar’ın etrafındakilere “asabi” davranışı artıyor.
Başkanlar şunu iyi idrak etmeli;
Belediyeler şirketleşebilir ama şirketlerin patronları ile belediye başkanları arasında fark vardır.
Biri yönetim kuruluna hesap verir diğeri millete hesap verir.
Belediyelerde kişisel hiçbir çatışmanın sonucu “şirketler” gibi olamaz!
Kötü örneği örnek almak yerine geçmişte yaptığınız takım ruhuna inanışınızı devam edin bence.
Forvetlerinizi bir bir harcarsanız ekipte gol atacak kimse bulamazsınız!
Sonra ise sürekli tekrara düşersiniz!
***
Battalgazi Belediyesi’ndeki işleyiş maalesef 90’lı yıllardaki bürokrasi gibi.
Sürekli bi şeyler yapacaklarını söyleyip bir arpa boyu gidemeyen amatör futbol kulüpleri gibi.
Kötüyü örnek alıp işçilerini kısmi çalışma sistemi ile çalıştırıp yarım ay sigorta yatıran Battalgazi
Belediyesi maalesef Şehit Fevzi mahallesindeki “riskli bölge “ile ilgili bir arpa boyu ilerleyemedi!
“Yetki bakanlıkta, bizde değil” diyen Battalgazi Belediyesi o bölge halkına daha samimi olmalı.
En azından bazı tespitlerin bitmesi ve açıklanması lazımdı.
Sözde iki ay önce açıklanacaktı!
Diğer belediyelerden farklı olarak Battalgazi Belediyesi’nde maalesef işler çok ağır ilerliyor!
Ortada bir hantallık var.
Üstelik bu hantallığı kabullenmiş bir görüntü var.
İşte korkutucu olan ise bu son cümlem…
İşçinin sigortasını kısarken jet hızıyla ilerleyen Battalgazi Belediyesi diğer konularda da biraz hızlanmalıdır.
Artık 2 yıl oluyor;
Acemilik bitti!
NOT: Bu yazı 22.12.2020 tarihinde BUSABAH gazetesinde yayımlandı. Bundan sonra her salı günü yazılarımla BUSABAH gazetesindeyim. Diğer günler Kayısı Haber'deyim... Değerli okurlarıma duyurulur.
https://twitter.com/mahirtemur
