Bugün 05 Nisan 2019 yani 31 Martta yapılan yerel seçimlerin tamamlanmasının beşinci günü. İstanbul hariç bütün Türkiye’de seçim sonuçlandırıldı ancak İstanbul seçim sonuçları bir türlü sonuçlandırılmıyor.
Eğer konu oy sayısı ise İstanbul’un oy sayısı, toplam Türkiye oy sayısının beşte biri kadar. Yani beşte dört, sayıldı ve bitti, beşte birlik kısım bir türlü sayılamıyor. Bu durum normal değil.
“İstanbul’un aşk hikayesi” olmasının ötesinde bir durum. Bu “aşk”a benzemiyor.
Yüksek Seçim Kurulu’nun yıllardır taraf olduğunu, seçim esnasında dahi kural değiştirdiğini biliyoruz. Televizyonlarda bize ifade edildiği gibi Ekrem İmamoğlu ile Binali Yıldırım arasındaki oy farkının binde 10-15 olmadığına inanıyorum. Zira bu fark bu kadar az olsaydı Yüksek Seçim Kurulu bunu Binali Yıldırım lehine halledebilirdi. Bana göre bu oran Yüksek Seçim Kurulunun örtbas edemeyeceği kadar büyük, muhtemelen yüzde 3-5 aralığındadır.
Madem yenildin, o zaman mazbatayı ver ve Ekrem İmamoğlu’nu kazanmıştır diye ilan et! Hayır, öyle olmuyor. Direndikçe direniyorlar. Bana kalırsa zaman kazanıyorlar. Çünkü:
- Mahkemeye delil olacak usulsüzlük dosyalarını yok ediyorlar.
- Dağıtılmış usulsüz harcamaların sonuçlarını mahkemeye gidilmeyecek tarzda kapatıyorlar.
- Seçmenine İstanbul’u haksızlıkla elimizden aldılar mesajını vermeye çalışıyorlar.
- Cumhurbaşkanı’nın İstanbul’un yaklaşık 20 mahalle ve ilçesinde yapmış olduğu mitinglerin bir yarar getirmediğini gizlemeye çalışıyorlar.
- Ekrem İmamoğlu’na oy veren seçmenin moralini bozup kabullenme duygusu yaratarak, çok küçük bir olasılık da olsa seçimi yenileme koşullarını oluşturmaya çalışıyorlar.
Sonuç olarak halk kararını vermiştir. Hükümet de bu karara saygı duyacaktır. Bundan şüphe duymuyorum. Ancak yukarıdaki koşulları sağlayıncaya kadar zamana ihtiyacı olduğu için sadece zaman kazanmaya çalışıyorlar. Bu süre içerisinde halkımızın vakur ve oyuna sahip çıkar bir duruş sergilemesi gerektiğine inanıyorum.
